Οι λαλίτσες είναι μικρά αερόφωνα μουσικά όργανα μικρού μεγέθους, που μοιάζουν με σφυρίχτρες και χρησιμοποιούνται στην ελληνική μουσική. Έχουν σχήμα περίπου σφαιρικού αγγείου ή δοχείου και λέγονται επίσης και νεροσφυρίχτρες, αηδονάκια ή κούκοι.
Τη χρήση τους τη συναντούμε στα βυζαντινά χρόνια, σε μικρά και κοίλα κεραμουργήματα, πάνω σε ζωόμορφες λαβές γκλίτσας και αλλού, με ένα επιστόμιο, συνήθως μισογεμισμένες με νερό.
Χρησιμοποιούνται για να βγάζουν ήχο. Μερικές λαλίτσες παράγουν διάφορες νότες (όπως η οκαρίνα), άλλες δε διαθέτουν τρύπες για τα δάχτυλα κι έτσι παράγουν πάντα την ίδια στερεότυπη νότα (όπως οι σφυρίχτρες). Η εθνομουσικολογία τις μελετά με το ίδιο ενδιαφέρον όπως και τα υπόλοιπα μουσικά όργανα.
Η λαλίτσα της Ντενίζ, μαθήτριας της Β΄ τάξης
Σχετίζεται με το 13ο κεφάλαιο της Γλώσσας, «Μες στο Μουσείο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου